günün kelimesi: quintessence

1. the purest and most concentrated essence of something



2. the most representative or pure example of a type: "My uncle Declan was the quintessence of a free spirit in my eyes, and I always aspired to live a similarly blazing, unrestrained lifestyle."



3. (as in medieval philosophy) the fifth and highest element after air, earth, fire, and water; was believed to be the substance composing latent things and heavenly bodies.



adjective form: quintessential

adverb form: quintessentially

Origin



Approximately 1435; borrowed from Middle French, 'quinte': essence; from Medieval Latin, 'Quinta essentia': fifth essence; concept traces to Aristotle, who spoke of a fifth element that permeated all things.



Related words using the Latin prefix 'quint(us)' (fifth): quintet, quintuplet, quintillionth



In Action:

"The mayor is also doing his best to gin up his decency panel to screen out offensive works of art, a concept reminiscent of Dallas's Motion Picture Classification Board, which for 27 years scoured newly released films for offensive content until the city got rid of it almost a decade ago. Eager-to-please urban attractions, like the Chelsea Piers, hustle to offer suburban pleasures like driving ranges. And there is Times Square, once the quintessence of urban sin, now a suburb of Orlando."



Peter Applebome. 'Those Little Town Blues, in Old New York?', The New York Times, April 29, 2001.



"It seems not to have been written. It is the quintessence of life. It is the basic truth."



Justin Brooks Atkinson (1894-1984). American journalist and drama critic. Writing of Tennessee Williams's 'Cat on a Hot Tin Roof', The New York Times, March 25th, 1955.

-----------------------------------------------------------------------------------

eğer bir bankada çalışıyor olsaydın, nasıl bir sen olurdun gibilerinden bir soru üzerine bir an donup kaldım. banka memuru olsaydım.. dedim ki normalleşiyorum, benden daha arıza olanları görmek bir nevi aidiyet hissi veriyor bana: bu dünyaya aitmişim demek ki ben de.. gibi. bir yandan da dedi normal olmak zorunda oluyorsun, affetmiyor anormal olabilme özgürlüğünü,, öyle, dedim ne kadar irdelesem dağıtsam da kendimi gece, büsbütün, nopnormal uyanmak zorundayım sabaha.. sonra kaçtım tabi. aldım çayımı ve yine kaçtım. bu konuları ne konuşmak ne de düşünmek iyi geliyor bana,, içimdeki woodmanı öldürmeye kurduğum bir saat bu yaşam dilimi..



bir anda intihar edebilirim gibi öte yandan. ne biliyim sanki bir gün intihar edecekmişim gibi hissediyorum bir süredir. bir anda. en iyi anda belki. bilemiyorum. içimde bir intihar tomurcuğu yeşeriyor, şu resim gibi olduğu anda yeni bir hayata daha açılacağım, belki :