Var mıyım, Yok mu?!

hım hım hım..

metroya bineli ortalama 20 dakika olmuştu ve berbat barbaros trafiğine takılmadan kabataş'a ulaşmak niyetindeydi nevra. fünikülerden indiği anda kendini 1274 derken buldu. neden diye kendine sorduğu an, öncesinde 1273, onun da öncesinde 1272 dediğini ve bu sayma işlemine levent metroya yürümeye başladığı anda başladığını dehşetle fark etti. daha önce de çok sevdiği renkleri, otobüs camından dışarı bakarken, kafede insanları izlerken, içinden tek tek sayarken bulduğu olurdu kendini ama ilk kez saymaya da başladığını fark etmişti.

hayır. elleri kurumuş değildi. çerçevelerin yerini değiştirmez, sürekli yıkanmazdı. en azından henüz değil.

nevra'nın, uzun yıllar evli kaldığı eşi kısa süre önce vefat etmişti. hiç çocukları olmamıştı. ne adamın ne de nevra'nın fiziksel ya da psikolojik bağlamda var denilebilecek aileleri yoktu. nevra'nın gözleri yaşlı söylediği gibi, "şu koca hayatta bir tek ikisi vardı". ve elbette bu garip huylar eşinin ölümünün ardından danışmaya gerek duyacağı bir boyuta ulaşmıştı.

**********

buraya kadar yapılabilecek yegane yorum nevra'nın eşinin vefatından sonra iki boyutta dehşete düştüğü, ve durumun kaygıyı, dolayısıyla semptomları arttırmasıdır. ilk boyut, nevra'nın "şu koca hayatta" yapayalnız kalması, diğeri ise çok sevdiği adamın ölmesi.

nevra ölmekten korkmaktadır. evet, mutlaka. ölmek, eşi kadar yakınındadır. yıllarca aynı yastığa baş koyduktan sonra bir gün, çekip alıverir.. filan. fakat, biraz daha yakından bakalım.

nevra kabataş'a bir iş görüşmesi için gitmektedir. eşinin ölümünün ardından hayata yeniden tutunmak adına adımlar atmaya çabalamaktadır. fakat, kendini hiç bir zaman eşinden bağımsız bir kimlik, bir benlik larak hissetmemiş nevra için, tek başına iş görüşmesine gitmek milyonlarca olasılığı yan yana getirir,, ki o sınırsızlık içinde kaybolmakta, hata yapmaktan korkmakta, var oluşuna aşkla bağlanırken yok olmaktan nefretle kaçınmaktadır. Lacancı deyişle küçük ölüm'ü arzulamaktadır nevra

ölmekten korkarak başladığı tutunma eyleminde ölmemeyi arzulamaktadır. zira kaygı durumunda, Gerçek ile karşılaşır, nedeninin ne olduğunu bilemediği ama kesinlikle varlığını hissettiği kaygı zihnini kuşatır. tüm olasılıklar zihninde bir karadelik oluşturur, anlamı yutan ve anlamsızlığın kendisi olan bir karadelik. bir şeylere tututnmaya çalışır nevra, çok iyi bildiği bir düzene. sayılara.

nevra'nın varlığından kesinlikle emin olduğu bu saylar düzeni, ya da geniş bağlamda dil, nevra'yı asla dışarıda bırakmayacaktır