ruya

26 k,
ruya şöyle:
"rüyamda bir tersanenin üzerindeki alçak bir tepedeyim. ufukta deniz mavi uzanıyor fakat oyanmış gibi, dümdüz, karanlık bir marine mavisi. ahmet'in sevdiğinden, bana yakıştırdığından (ahmet, sevgilisi). denizin kıyısında bembeyaz bir beton var, denize doğru uzanıyor, kumsal yerine. tersaneyi inşa ediyorlar sanırım sağ tarafta inşa makineleri filan var, buraya daha önce de gelmiştim, rüyamda, o zaman kumsal yerine toprak vardı burada ve çadırlar vardı, içimden tersaneyi bitirmek üzere olduklarını geçiriyorum. sonra sol tarafta uzakta bir adam görüyorum orta yüksek bir yerden aşağı atlamak üzere. intihar edecek. tanıyor gibiyim de tanımıyor gibiyim de. ince, orta boylu. çok yakın olduğumu düşünüyorum, ona gitmek istiyorum, tam koşmaya başlıyorum ki, çok dolambaçlı ona giden yol, ve bahçeler yapılmış küçük küçük fidanlar dikilmiş, oraları geçmem gerekiyor, bir çiftle karşılaşıyorum, içim çok sıkıntılı ama onlarla gülerek konuşuyorum hiçbirşey yokmuş gibi, ahmet çok kızacak yine diye geçiriyorum içimden (o kavgalı oldğumuzda başkalarıyla hiçibirşey olmamış gibi konuşabilmemden nefret eder) sonra onlarla konuşurken adam atlıyor, irkiliyorum, bir daha bakıyorum yeniden orda bir şansım daha var diye koşacak oluyorum dolambaçlara taılıyorum, yine intihar ediyor, bir kez daha aynı yerde belirior, tam yine gdecekken yine başkalarıyla karşılaşıyorum... uyanıyorum