günbeti

insanın düşük bir özsaygısının olması ne kötü. günlerdir üşüme ve mide bulantısından şikayetçi. aslında sorsam, emimim, "kendimi kusmak istiyorum" diyecek. ölesiye yalnız. bir yandan da patlayasıya kabız. kabızlık bir bütünlük göstergesi onun için. boka izin verse kendiliği "dağılacak"!

yıllar önce obsesyonel nevroz ve psikozun farklı "spektrum"larda olduğunu buyurmuştu uzmanın biri, o zamanlar daha gençti. somatizasyona vuracak kadar derinleşmememişti patolojisi..

yine gözünü kapayıp kütüphaneden bir kitap seçiyor ve gözü kapalı açarken sayfalardan birini, bana "çare ol" diliyor kelimelerden, eskiden yaptığı gibi..

greil marcus, ruj lekesi çıkıyor şansına. sene 2005ten. sayfa 357. diyor ki parmağının dokunduğu cümle:

"bize göre yapılacak tek bir şey var:
Tam anlamıyla bir sapma meydana getirmek."

yüzünde ebleh bir gülümseme beliriyor o an. kendini bildi bileli tuhaf bir bağ vardır kelimeler ile arasında. kelimeleri sever. dilbilgisini sever. ilkokulda hiçkimsede olmayan bir gri parlak fon üzerine güzel mavi kelebekler ile kaplı bir dilbilgisi kitabundan öğrenmiştir türkçenin dilbilgisini, öğretmeninden gizli. o gün bugündür o mavi kelebekler her an eşlik etmektedir ona. şimdi de tam anlamıyla bir sapma meydana getirmesi gereğini fısıldamışlardır kulağına.

bir sapma.

bir kırılma.